“Liviu, sunt eu. Puie Monta.
Uite, ma, eu simt ca e momentul sa iti spun: si eu vreau sa iti dau mure!
Stii de cand te pandesc, ma? De cand mi-ai tras-o pe la spate cu Guvernul.
Tu mi-ai tras-o apasat, iar eu m-am gandit sa nu raman dator. Si acum vreau sa iti dau mure. Cat de multa mure pot eu.
Uite, te astept in padure, in tufis. Am o tufa acolo pregatita acolo numai pentru tine.
Mare, rosie si zemoasa.
Hai, ma Liviu, nu fi timid!
Apropie-te incet, deschide gura si baga mura in gura. Poti sa si musti din ea, dar ai grija sa nu te patezi pe camasa.
Tu stii cat de bune sunt fructele de p
