E frumos in cartier la ai mei, da’ nu prea. De cat ori trec pe acolo, opresc la o covrigarie pe care o stiu de vreo 30 de ani. Mai sta sa cada asa, mai cu gramul spart, dar fac covrigi buni.
-Idiotule!
-Proasta naibii!
Cam de fiecare data asta aud. Patronii, sot si sotie sau amant si amanta, inca nu m-am prins, au modul lor original de a comunica prin viu grai.
-Cretino!
-impotentule!
Cred totusi ca-s sot si sotie.
Ultima data cand am mers, ieri, a fost mai groasa decat de obicei.
Merg la gemulet si astept sa pice o “poroasto”, un “imbecilule”, ca sa pot sa ma fac ca nu aud si sa pla
